Dodano: 7 KWIETNIA 2014
Może nie jestem normalna, ale jestem sobą i w sumie to kocham to życie.
Przeszłam przez bardzo dużo, brak samoakceptacji zaprowadził mnie na skraj życia i szczyt depresji. Cięłam się, nabijałam sobie siniaki, miałam myśli samobójcze, miałam może nawet anoreksje i bez żadnej pomocy z tego wszystkiego wyszłam. Myślałam że już zawsze taka będę a szczytem moich marzeń było to aby ktoś w końcu zwrócił na mnie uwagę. Tyle się zmieniło..
Nie jest lekko, ale jestem szczęśliwa. Odnalazłam przyjaciół, chyba się zakochałam i w końcu robię to co lubię. Przede mną masa wyborów typu, które liceum wybrać i boję się egzaminów, ale dam sobie radę bo jak nie ja to kto? Cały czas myślę o mojej wadze, ale jest ktoś kto jest ze mną szczery i nie kłamie że jest super chudziutka. Jestem w pewnym stopniu normalna przecież. Chyba? Bo kto rzuca z najlepszą przyjaciółką ławki na lekcji i kto pije kakao dla dzieci przy wszystkich. Kto nie ma hamulców przy rowerze a mimo to zjeżdża z górki prawie do rzeki, kto nie wstydzi się śpiewać na głos w sklepie i kto wiecznie robi do wszystkich głupie miny. I najpiękniejsze jest to że jestem sobą! Nie wiem, który raz już to powtarzam.
Życzę by każdy w końcu odnalazł siebie.
A co do wczoraj...
Zaprosił mnie na rowery mimo że dzień wcześniej go trochę wystawiłam. Siedzieliśmy nad wodą i rozmawialiśmy i wtedy zrobiłam strasznie dziwną rzecz. Odwrócił głowę w moją stronę i właśnie chciał zapytać co mam do powiedzenia kiedy pocałowałam go w policzek i szybko się w niego schowałam jakbym popełniła przestępstwo. Szybko zareagował i mocno mnie objął. Nie zadawał pytań tylko trzymał. Po chwili wybuchła śmiechem z tego jak się zachowałam, ale to dla mnie strasznie dużo znaczyło. Nigdy wcześniej nie byłam w takiej sytuacji, żaden chłopak mnie tak nie traktował. Przyjaciele mi dokuczają bo jeszcze mnie takiej nie widzieli, ale cieszą się razem ze mną mimo że N. póki co jest tylko moim dobrym kolegą, ale oni twierdzą że lubi mnie w takim sam sposób jak ja jego. To wszystko jest skomplikowane jak ja sama . Boję się jednak że za szybko się do niego przywiązałam i że może mi być trudno gdy będzie chciał kiedyś odejść, ale cieszę się chwilą.
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika dramatycznie.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
