No cześć :D

Za oknem śnieg, mróz a ja czekam na słońce ale go nie ma, wszystko gaśnie, nawet mój uśmiech... Zamarza wszystko, każda część mnie jest jak sopel lodu zimny, twardy i przejrzysty... Wpadam w monotonie, nie chce tego ale nie potrafie inaczej. Krew w żyłach zatrzymała się a serce przestało funkcjonować jak powinno... Zasłoniło się przed niebezpieczeństwem, ukryło się w dużej bryle lodu i zapadło w zimowy sen który chce trwać wiecznie...Dziś zrozumiałam wiele spraw ale też wielu z nich nie rozumiem nadal, nie rozumiem siebie, nie rozumiem Ciebie, nie rozumiem nikogo i nie chce rozumieć. Wszystko mi się zlewa w głowie i powstaje jeden wielki znak zapytania. Dlaczego jestem taka jaka jestem a nie inna? Próbuje znależć w sobie jakieś zalety ale znajduje same wady. Myśle nad swoim życiem czy ono też jest tak samo beznadziejne jak ja? 

"To co pozostaje mi to marzenia..." 

No to czas na romans z niemieckim grrr.