Zegar życia
Pamiętasz co sobie obiecałaś?
Zbyt wiele razy cię zraniono,
jednak wiesz że nie powinnaś,
a sięgasz po raz kolejny po coś ostrego,
wiesz że to nie pomoże,
bo ból który ci zadano,
zostanie tu w twojej głowie.
Ludzie mówili ci że to ty,
ty jesteś tą najgorszą.
Mówili żebyś przestała, bo to chore.
Chore? Nie wiedzą jaki rozpier***
robią nie raz w twojej głowie.
Wypowiadają się a nie wiedzą jak jest,
albo wiedzą a mają gdzieś...
Już nie jesteś sobą, z wesołej, miłej,
stałąś się chamska,zamknięta w sobie,
gadają że się zmieniłaś,a tak na prawdę
to oni cię na taką zmienili.
Już nie pamiętasz co to śmiech
teraz znasz łzy i smutek..
Próbujesz żyć od nowa,
starasz się zostawić to co było za sobą,
i żyć od nowa jak by nic się nie stało,
ale już nie potrafisz.
jedynym sposobem na radzenie sobie to,
kolejna kreska na ciele,niestety
powoli zaczyna brakować już na nie miejsc...
Zamiast wyjść z przyjaciółmi, wolisz
siedzieć sama w swoim pokoju,
na przerwie siedzisz sama,
każdy wytyka cię palcami,
wyśmiewa,odsuwa się jak najdalej,
ty tego nie wytrzymujesz, masz dość,
wracasz do domu,
siadasz samotnie w swoich czterech ścianach,
bierzesz żyletki,
przypominasz sobie jak to się zaczęło,
przychodzą ci na myśl ci wszyscy którzy
zadali co cios w serce.
Wtedy już nie masz wątpliwośći,
i robisz to .... tracisz przytomność
twój zegar życia zatrzymuje się.
Gdy jesteś już tam, na drugim świecie
ludzie dużo o tobie mówią,
dowiadujesz się co tak na prawdę o tobie myśleli
chcesz wrócić, jednak stamtąd
powrotów niestety nie ma..
//J