bo nowy początek nie musi być końcem reszty.

wiecie jak to jest kiedy w momencie tracicie wszystkie swoje marzenia?

ostatnie pół roku pokazało mi że nie tego chciałam, a nawet jeśli to miało być to-niejestem osobą która da rade temu podołać.

zaufałam. o jeden raz znowu za dużo,uwierzyłam chociaż byłam pewna że nic sie nie zmieni.

Bo niestety nie zmieniamy sie aż na tyle "KAŻDY ZASŁUGUJE NA DRUGĄ SZNSĘ CHYBA ŻE MA TO BYĆ PIETNASTA Z RZĘDU..."

miałaś racje,jak każdy-jak zawsze...

nie nie załuje bo to nauczyło mnie znowu wiele.

podobno uczymy sie na błędach-moje są słabymi nauczycielami.

czy w tym wszystkim chodzi o to żeby przestać walczyć?

stracił siłe i chęć na cokolwiek?

przepraszam nie powinnam wypowiedzieć też tych wszystkich słów.

najgorszy jest fakt że przez pogoń za idealnym światem straciłam gdzieś ten mój...

ten który dawał mi zawsze tyle szcześcia-ten który kochałam.

nie pora płakać i rozpamietywać.

pora zrobić krok na przód.

szkoda że bez niektórych ważnych i bliskich(kiedyś?)osób...

ale podobno jestem silna i poradze sobie z tym wszystkim.

tylko z kamienia też nie jestem... wiec mówie otwarcie BRAKUJE MI WIELU Z WAS. wszystkich razem i każdego z osobna... bo dzięki wam stanełam kiedyś na nogach.

powodzenia wam i mi.

mam nadzieje że kiedyś znajdziemy ten nasz idealny świat:)