podsumowanie

Przetrwać te trzy miesiące w jak najmniejszym bólu. Mam serdecznie dosyć obarczania wszystkich swoim smutkiem..
Niedorzeczne zachowania, dwulicowość ludzi, brak empatii, wyrachowanie, zero przyzwoitości. Nie wiem gdzie podziali się normalni ludzie, którzy wiedzą czego chcą. Oczywiście jak zawsze nie zamierzam generalizować ale wydarzenia z ostatnich kilku miesięcy przerosły mnie i świadczą wyłącznie o braku zrozumienia i szanowania kobiecych uczuć. Jak można zakochać się w tydzień? dwa miesiące? a jak można przestać zauważać kogoś, kto był podobno całym światem? 
Reasumując dziękuję i już więcej nie zamierzam się parzyć. Przekonałam się, że słowa to tylko frazesy, a czyny dzialają na krotką metę. Nie wiem jak zbudować ponownie stabilność gdzieś tam w środku. Chyba prędko się nie uda, ale chcę być dobrej myśli.