nicość..

Nie mam siły na siebie patrzeć, czy to na mordę czy ciało. Wstawiam Wam moich idoli - nic dodać nic ująć, kocham ten zespół nad życie i na ten moment prócz najbliższej rodziny (dwie osoby) nie ma nikogo/niczego ważniejszego od Nich - od Ich muzyki, od mojej stronki o Nich, po prostu.. dzięki tej muzyce żyję i mam się w miarę. Oni powodują, że się uśmiecham, śmieję, gdy jest źle, wzruszam się, skaczę jak szalona gdy oglądam koncert itd. - dostarczają mi niesamowitych emocji i wiem, że... mnie nie zawiodą, po prostu.

Mam dosyć, wszystkiego, nie mam ochoty wychodzić z domu już, zdrowie mi siada, psychika - wszystko się jebie, postanowiłam zacząć nowe życie, nie przejmować się, generalnie zacząć żyć, ale to jest tak cholernie trudne... - zamknąć pewne rozdziały, zostawić za sobą i zapomnieć... Żyć jak gdyby nigdy nic, jasne, że się to udaje, ale wszystko ma swoje pewne granice, a maska dla ludzi jest zdejmowana każdego dnia w domu, już nawet nie mam siły jej zakładać, ale nie chcę się tłumaczyć i prosić nikogo o pomoc - sama sobie pomogę, poradzę sobie.. choć jest zajebiście trudno i nie wiem co by było gdyby nie muzyka... 

To jest wręcz ćpanie muzyki, zatracam się w dźwiękach, zapominam o wszystkim...

Od paru dni słucham płyty : Hollywood Undead - "Notes From The Underground". 

Podałabym tu swojego bloga, ale nie mogę... po prostu niektórzy ludzie pewnych rzeczy nie dowiedzą.