Hmm, cóż Was do mnie sprowadza, kochane demonki? O czym mam sobie przypomnieć? Burzycie moje myśli, niszczycie organizm, jak wiele pigułek mam jeszcze połknąć,żeby czuć się dobrze,błogo? Żebym nie czuła,że coś mnie boli, żeby nie męczył mnie szybszy krok, żebym mogła przestać się bać myśli i ludzi? Jak wiele? Może lepszym pytaniem byłoby : jak długo? Po tylu latach widzę,że nabrałyście sił, uderzacie z potrójną nocą. O co wam chodzi? Chcecie żebym czuła się tak już zawsze? Mam wrażenie,że jesteście na dobrej drodze. Co i rusz uświadamiam sobie,że wiele rzeczy jest waszą sprawką. Dajcie mi spokój... Zamknęłyście się w mojej głowie i pokoju tak szczelnie,że chyba już nic Was stąd nie wywabi. Chcę odpocząć,ale nie miarą swojego życia czy zdrowia. Chcę po prostu odpocząć. Wiem,że zbierałyście siłę przez kilka miesięcy,ale czy to znaczy,że będziecie o sobie przypominać przez kilka najbliższych tygodni?
Dobrze,kończę już pisać. Po co mam się trudzić,skoro zaczyna mi drętwieć ręka i palce coraz ciężej odpowiadają na moje polecenia. Teraz wygrałyście... Nienawidzę was, nienawidzę świata, a także powoli nienawidzę większości ludzi. Boję się ich. Zostało już tak mało osób,które potrafią ogrzać moje serce i dają mi chociaż chwilę wytchnienia...