Uczę się ciebie, człowieku
Powoli się uczę, powoli
Od tego uczenia trudnego
Raduje się serce i boli.
:(
O świcie nadzieją zakwita
Pod wieczór niczemu nie wierzy
Czy wątpi, czy ufa-jednako-
Do ciebie, człowieku należy
:(
Uczę się ciebie i uczę
I wciąż cię jeszcze nie umiem-
Ale twe ranne wesele,
Twą troskę wieczorną rozumiem:(:*
Trzeba przeżyć wszystko, co jest nam dane. Cała radość i cały smutek.
Nie wolno nam się od tego uchylić. Nie przeżyty smutek, przed którym uciekliśmy,
i tak kiedyś nas dopadnie.
w życiu są piękne tylko chwile :( pamietajcie o tym