wakacyjne.

Zdjęcie chyba z 2009 roku. To były czasy.

^{Chciałbym do nich wrócić...}

Dwa dni temu udało mi się pozbyć gipsu i końcu mogę wygodnie siedzieć, leżeć, chodzić co strasznie mnie cieszy. Po wczorajszym lekko dziwnym dniu i jeszcze dziwniejszej nocy przyszedł czas na całkiem jak dotychczas spokojny i sympatyczny dzień. Oby tak pozostało.

7 luty coraz bliżej, demotywacja mnie bierze...  pozostaje mi wierzyć, że będzie dobrze, w końcu nadzieja pozwala  wierzyć w niemożliwe :D

Pierwszy tydzień ferii uciekł szybciej, niż się tego spodziewałem, liczę że ten drugi tydzień spędzę jakoś lepiej, ciekawiej  i że w pakiecie gratisowym od tych z góry otrzymamy trochę przyjemnej pogody.

Bądź, co bądź to moje ostatnie prawdziwe ferie, kto wie jak to będzie za rok :)

W tym miejscu chciałbym również podziękować wszystkim bliskim mi osobom, którzy byli ze mną przez ostatnie trzy tygodnie i mnie w tym czasie wspierali, co było dla mnie na prawdę istotne i cenne.

Teraz trzeba wyjść na prostą, podopinać wszystkie sprawy, które musiały zostać niedawno odłożone na potem i oczekiwać na wiosnę.

A teraz już koniec tej nieciekawej notki o wszystkim i o niczym.

Pozdrawiam wszystkich, którzy czasem tu zaglądają.

Kocham Cię skarbie, dziękuję za wszystko