Wczoraj na asku, ktoś domagał się, abym zaczęła pisać tu częściej. Przemyślałam to i może faktycznie ma rację. Dawno nie pisałam żadnej notki, a przyznam, że jeśli mam wenę lubię to robić.

Czas, w którym przyszło mi dorastać jest trudny. Dookoła wyidealizowany świat przez media pokazuje nam idealne życie co jest zwyczajną bujdą. Zmagamy się z setkami problemów, które coraz częściej powstają przez nasze dogłębne doszukiwanie się tego co by było gdyby... Tracimy na tym czas, kiedy moglibyśmy coś zrobić-coś czym moglibyśmy zarazić innych, coś za co bylibyśmy docenieni.

Często widzimy piękne, szczupłe modelki. W XXI wieku idealna figura to płaski brzuch, zgrabne nogi i duży biust. Kobiety mordują się rozmaitymi zabiegami kosmetycznymi, czy operacjami, aby być idealne. Nie rozumiem jednego. Każda kobieta jest piękna. Gruba, chuda-nie ważne.

W każdej znajdzie się coś pięknego: oczy, uśmiech, włosy. Dlaczego zatem w mediach są tylko te kobiety, które wciskają się w rozmiar 36?

Wszystko jest tuszowane. W reklamie dziecko czuje się źle, płacze. Przychodzi piękna mama, pomalowana, szczęśliwa podaje mu lek i wszystko jest świetnie. Czy tak jest w realnym życiu? Oczywiście, że nie. Macierzyństwo to trudna sprawa. Czasami kobieta jest niewyspana, nie ma już siły na nic. Nie wygląda tak świeżo i idealnie. Dziecko nie koniecznie przestaje płakać po przyjęciu leku. Wszystko się ze sobą plącze. Media narzucają nam świat, w którym wszystko jest przesadnie perfekcyjne, gdy dookoła roi się od zabójstw, oszustw, kradzieży. Szanujmy się nawzajem, a świat będzie lepszy. Promujmy respekt.