joł

Ostatnio coraz częściej rozkminiam nad mym Skrzypofarianiźmie. Nawracajcie sie niewierni!

Jak to w mej pojebanej wierze, każdy wierzy w co chce i egzystencję po śmierci widzi jak chce. Wszyscy jesteśmy w jednym miejscu, jedank kazdy z nas widzi je inaczej.

Ja to widze dokładnie tak jak to wielki Quorthon opisał:

All still..

No more pain..

The wind whispering my name.

This wound my last - the darkness around me seems vast..

Then a bright light I see :

The clouds swirl and part before me..

In the distance a woman approaching-

With a gesture she invites me to proceed..

Then a bronze horn I hear - it calls me!

And the bridge seems to stretch for a lifetime...

Way before me a palace is rising,

Out of the mist ..

Like a mountain it stands..

And it greets me with gates open wide..

All around me bloodbrothers by my side..

And they show me the seat that bears my name..

my place at the table of Oden I do claim..

I do claim..

I do claim...

Bathory - Death and Resurrection of a Northern Son