Zdjęcie stare. Jakoś mnie wzięło ostatnio na stare zdjęcia ; ).

W tygodniu najeżdżamy na Kazimierz, fuck yea. Trzeba gdzieś dupę ruszyć .

Zaraz do lasu po rzeczy pozostawione wczoraj, miło ;d.

Wiatr wieje w okno,

Siedzę w oknie i wdycham samotność.

Jak to jest?  gubimy się jak startujemy,

i całe życie się odnajdujemy?

Wracając do wyjścia punktu  źródła dźwięku,

łamiąc falę lęku,

macamy po ciemku.

Szukając momentów, fragmentów, harmonii,

Fundamentów, chociaż niewiadome goni.

Pot na skroni się perli, zasypia sternik,

zatańczą umarli, gdy uwierzą niewierni.

Prawd powiernik na życia trajektorii,

mozolny marsz do Victorii,

Mówią ci postronni, ci Bogu ducha winni.

Czy naprawdę są inni niż ty?!

Czy naprawdę mniej winni niż ty?! 

Czy to diabeł jest zły czy my?!