moje. nie wiem czy cokolwiek się zmieniło.. 
w sobote zważę się i zobaczymy co będzie :) 
uwielbiem to uczucie kiedy bardzo mało jem, wtedy czuję się taka lekka i wolna.
dużo wciągam, nie wiem czy nie za dużo. 
w mojej głowie dzieje się cos złego. 
wczoraj w nocy spędzilam kilka godzin leżąc w łóżku, trzymając lusterko i patrząc sobie w oczy.

i wiecie co? było mi wstyd przed samą sobą

zastanawiałam się kim jestem? 

no właśnie, nie wiem, czy to znaczy ze jestem nikim?
patrzylam sobie w oczy i probowalam wytumaczyc sobie dlaczego to robię

dlaczego tak bardzo nie szanuję swojego życia?

być może dostałam od losu za dużo, by móc to wszystko docenić i odwdzięczyc sie za to co mam?

zaczynam po woli wierzyć w Boga, to jest cholernie trudne, ale muszę wytłumaczyć to sobie na swój sposób, nie muszę stosować się do tych wszystkich schematów. 

leży przedemną kolejna już dzisiaj kreska. wciągnę ją. wiem, że mnie niszczy, ale bez niej jest jeszcze trudniej..

skąd mam wziąść w sobie siłę, aby postępować tak, żeby nie nieszczyć siebie? 
skąd wziąść motywację ? 

Jestem potworem. krzywdzę ludzi, którzy mnie kochają i ja ich kocham, chociaż.. czy gdybym ich kochała to mogłabym ich tak krzywdzić ? 

Błagam pomóżcie mi, ja już nie mam nad sobą kontroli! Boję się o to co dzieje się w mojej głowie.