życie moje-sen wariata
Dodano: 17 SIERPNIA 2010
Jak to jest, że proste sprawy mogą tak nas wzburzyć, że krzyczymy niczym opętani? Głupota. Głupota, to gdzie ma leżeć koc, szklanka, kto ma zmyć naczynia. Głupota, to, że mimo cały dom jest na mojej głowie, nikt nie traktuje mnie tak jak powinien. Głupota. I dlaczego ja mam tak cholernie nostalgiczno-melancholijną duszę?
Uczyń bym była z kamienia,
otarła smutku łzy.
W około ludzi tłum, a ja czuję się tak samotna...
