Powroty.

Bo nie zawsze wszystko jest dobrze.

^{p r a w d a ?}

Przecież zawsze tak było. Jeśli pojawia się szczęście musi być coś co je zrównoważy. Zawsze jest. Pieprzony porządek natury. Ale obiecuję być ponad to. Przynajmniej się postaram.

Czy ludzie kiedyś zostaną uczłowieczeni ? Bo ja nie sądze by ludzkość osiągnęła szczyty. Codziennie widzę to, czego być nie powinno. I cholera mnie bierzę, gdy nie mogę zrobić nic. A tak bym chciał by pewnym osobom było lżej. Zabrałbym ich bagaż chociażby w swoje słabe dłonie.

Oddałbym wszystko, byś mogła być szczęśliwa. Oddałbym wszystko by już było dobrze, by już minęło. Ach gdybym mógł oddać wszystko nie płakałabyś już. A nawet gdy oddać nie mogę, wierzę że razem można wszystko. I będzie tak.

Bo wszystko jest ostatnio słabe. Szczególnie ja. Czemu gdy myśle że już jest dobrze próbujesz ze mną walczyć? Czemu próbujesz wyjść? Przecież wiesz gdzie jest Twoje miejsce. Ty nigdy nie dasz za wygraną, a ja mam nadzieje się nigdy nie poddam. Bo tego niestety nie wiem. Mam burdel w głowie. Z każdym dniem większy. Z każdym dniem jesteś silniejszy ode mnie. Nie pozwolę Ci wyjść. Proszę, przestań.

Chciałbym wyjechać, na kilka dni chociaż i poskładać to wszystko.

Trzy miesiące jeszcze wytrzymam jakoś może. Nie obiecuje, wszystko narasta.

Potem jakoś to będzie prawda?

Weź mnie za rękę i ściśnij najmocniej gdy krzyczeć będę. Nocne szepty już nie wystarczają.

Z a c z a r u j  m n i e.