najbardziej epicki weekend od dawna

boże

tyle przypału, tyle dziwnych ludzi, trochę tego zniszczenia, którego tak ostatnio potrzebowałam

sposób na kaca? zapić! a potem złapać kolejnego kaca...

czasem mam wrażenie, że powinnam ciągle chodzić zniszczona, wtedy jest ok, wtedy jest dobrze, wtedy jest fajnie

potem jest kac, są ciężkie rozkminy, tyle dobijających myśli, taka smutna rzeczywistość

moje myślenie zabrnęło jakiś czas temu za daleko i kurwa to ma na mnie tak cholernie destrukcyjny wpływ

ja pierdole

pozderki dla dziwnego zniszczonego człowieka, który kupił piwa i dał mi blanta

niektórzy ludzie są spoko

po % większość ludzi jest spoko

na trzeźwo niewielu

kilku

wyjątkowych

ludzie odchodzą, chujnia

chciałabym chyba prawie ciągle takie weekendy, chociaż myślę, że moja trzustka i wątroba nie byłyby zachwycone

w sumie nie wiem po co ja tu jeszcze piszę

niczego nie wiem w ostatnim czasie

im bardziej się cieszę z czyjegoś szczęścia, tym potem łapię większy dół

jebana sinusoida

kurwa

myślałam, że nie, ale mimo wszystko chyba tego potrzebuję

już za długo jest chujnia, a ja nie bardzo już wiem co ze sobą zrobić

wszystko jest dziwne

błagam... w końcu

ile można?!

browar, park, spacer, zachodzące słońce, rozmowa

dobra opcja, w tej chwili chyba na to mam ochotę

tak się boję

nikt nie zrozumie...