ja pierdole już nic mnie nie zdziwi na internetach >.<

patola

padam, dzisiaj w końcu się wyśpię <3

wczoraj w nowym mieszkaniu Saruchy, tak fajnie

ale kark mnie boli, tak niefajnie :/

matmakorkimatmabożejebanamaturapochujmito

w końcu zmobilizowałam się i zaczęłam coś robić

" Wszystko pozmieniać
Tylko więcej ruchów a mniej pierdolenia. "

nadal czuję się chujowo z tym wszystkim, ale staram się robić cokolwiek...

kursowanie pociągami again, trzeba to jakoś przeżyć

jutro miał być jakiś wypad wieczorem, ale w sumie się zobaczy, bo chyba lepiej nie

mniej czuć tam, gdzie nie powinnam, więcej czuć tam, gdzie powinnam

i niby obojętnie bardziej, a potem znowu przypadek i kurwa...

ciągłe wybory, decyzje, plany, a ja nie mam chęci

chyba nadal niewystarczająco, żeby umieć z dystansem...

usiłuję wyzbyć się urazu i zmierzyć z tym, co mnie najbardziej przeraża

to chyba najlepszy sposób na oczyszczenie

im bardziej chcesz ucieć od tego, co budzi lęk, rozpacz, smutek i resztę tych negatywnych emocji, to chyba tym jest trudniej, bo im dłużej się coś odkłada, tym bardziej to przytłacza, ale nie zawsze z wszystkim można się zmierzyć, czasem trzeba wyczuć granicę, czy aby na pewno jest sie gotowym, by stanąć wywaniu naprzeciw, to nieraz wymaga czasu, dużo czasu, bardzo dużo czasu...

i nieraz trwa etapami, zamieniamy rozpacz i krzyk w smutek i przygnębienie, potem zamieniamy to w zdziwienie i nieco bardziej obiektywne spojrzenie na sprawę, a potem dopiero powoli zaczynamy być obojętni

to trudna rzecz, chyba jedna z najtrudniejszych w życiu, ale podobno się da

nawet autopsja pokazuje, że się da

chciałabym ratować to coś zwane życiem, ale nie wiem czy można

nie wiem nawet co jutrem, kurwa