Tell me what do you love?

Jesteś tam gdzieś, prawda? Gdzieś wyżej niż ja. Albo gdzieś dalej... Ponoć dzieli nas czas, nie odległość.

Czas....

Dalej pamiętam. Twoje rude włosy, niebieskie oczy. I piegi, miałaś piegi. I uśmiech nie schodził Ci z twarzy. I czasem grymas. Robiłaś miny. Tak, wszyscy za tym tęsknimy.

Pamiętam to. Jak głośna byłaś, jak głośno się śmiałas. Jak daleko było Ci do niezadowolenia.

Pamiętam nas. Jak razem byłyśmy zawsze i wszędzie. Jak mnie wpierałaś, rozśmieszałaś. Jak dokładnie byłyśmy takie same. W każdym calu. Inne, a jednak takie same.

Pamiętam chwile. Jak siedziałyśmy razem w ławce, piłyśmy piwo w lesie. Jak imprezowałyśmy. Jak wszystko razem przetrwałyśmy.

Pamiętam początek. Jak się zaprzyjaźniłyśmy. Na schodach pod szkołą, jak zapytałaś, czy mam fajkę.

I pamiętam jeszcze koniec. Jak szybko odeszłaś. Nie zdążyłyśmy się pożegnać.

Pamiętam jeszcze jedno- jak zawsze pamiętałaś.. I dzisiaj ja, Droga Przyjaciółko pamiętam- Wszystkiego Najlepszego, Soniu.

Miałabyś 22 lata. A raczej dla mnie masz już 22 lata. I nie chcę dzisiaj powiedzieć, że to już prawie 9 miesięcy jak Cię nie ma. Chcę dzisiaj Ci powiedzieć, że dziękuję Ci. Dziękuję Ci za 6 lat przyjaźni, której, jak się okazało- nawet śmierć nie rozłączyła. Pijane smsy "na zawsze" nie były pustymi słowami. NA ZAWSZE SONIU, I JEDEN DZIEŃ DŁUŻEJ.

Bo gdy to wszytko już się skończy, staniemy znowu razem, twarzą w twarz. I spojrzysz znowu na mnie, i uśmiechniesz się.. Cały czas byłam tu, przy Tobie, Justyna. I zbędne będą dalsze słowa. I chwycę Cię za rękę i pokarzesz mi to swoje niebo, do którego tak się pospieszyłaś. I nie będzie już więcej łez, łez w niebie...

A kiedy to się po ludzku kończy  Ewangelia z dzisiejszego dnia głosi: ŤTy pójdź za mnąť. I poszaś za Panem, aby cieszyć się jego szczęśliwością