"Pewien człowiek miał sen. Śnił, że spaceruje po plaży z Bogiem. Po niebie przeciągały sceny z jego życia. I każda scena znaczyła swój ślad na piasku. Kiedy spojrzał na ślady stóp, raz widział dwa ślady, a czasem tylko jeden. Dalej zauważył, że czas większych trosk i biedy znaczył tylko jeden ślad. Dlatego zapytał Pana: [i]Panie, zauważyłem, że smutny czas mojego życia znaczy tylko jeden ślad. A Ty mi przyrzekłeś stać zawsze przy mnie. Nie rozumiem, dlaczego Ty, kiedy potrzebowałem Cię najbardziej, zostawiłeś mnie samego.[/i] Wtedy odpowiedział Pan: [i]Kochany przyjacielu, kocham cię i nie opuściłbym cię nigdy; przez dni, kiedy cierpiałeś najdotkliwiej, kiedy widoczny był tylko jeden ślad, Ja cię niosłem."[/i]