MICHAŁ (Część III)

Krzysia woła mama na obiad, a Michał zostaje sam. Kiedy już zapewnił kretom ciszę, wspina się na plastikowy kubeł i zagląda do kuchni. Nie dzieje się tam nic

ciekawego. Natasza kroi warzywa i gapi się w telewizor. Mama kupiła taki mały, specjalnie dla niej, bo Natka zawsze powtarza, że ona bez telewizora to jak bez ręki. A mamie zależy, żeby Nataszy rąk nie brakowało. Michał przesuwa kubeł pod pokój Jacka. Szkoda, że nie ma Danki - myśli. Danka to dziewczyna Jacka. Kiedyś widział, jak się całowali, a nawet jak Jacek rozpinał jej bluzkę. Może by zobaczył więcej, ale akurat wtedy wróciła mama.

Jacek napełnia bibułki czymś, co trudno z tej odległości zobaczyć, i robi papierosy. Ciekawe, dlaczego nie kupuje gotowych, jak mama. Muszę go kiedyś zapytać - myśli Michał.

Ale wtedy przypomina sobie, co Jacek mówił o takich, co podsłuchują i podglądają. Trudno by mu było się wytłumaczyć ze swojej wiedzy. Na wszelki wypadek dotyka ostrożnie uszu, ale nie czuje, żeby urosły.

O, mama - cieszy się, widząc wjeżdżający samochód, i biegnie, żeby się przywitać.

-  Cześć, Misiu... - Mama całuje go w locie i biegnie do domu.

Michał nie odstępuje jej na krok.

-  Nataszko, wyprasowała pani moją bluzkę?!

Ach tak, zaraz znów wyjdzie...

-  Obiecałaś mi, że pójdziemy do kina...  zaczyna marudzić. Wcale nie ma ochoty na kino, ale chce z nią pobyć.

-  Nie mówiłam, że pójdziemy dzisiaj... - Mama przebiera się szybko. - Ale jeśli chcesz, poproszę Natkę. Albo Jacka. Jeśli ma czas...

Michał lubi Nataszę. Opowiada mu często historie ze swojego dzieciństwa, są dla niego ciekawsze od bajek. Natasza gra z nim w różne gry, tylko do komputera nie chce się zbliżać. Ale do kina wolałby pójść z Jackiem, co

brat to brat.

- Jacka - mówi Michał.

Przygląda się, jak mama szczotkuje włosy i przypala długą cygaretkę. Ma na końcu języka wiadomość, że jego brat sam umie robić papierosy, ale coś go powstrzymuje. Musi się go spytać, czy to jest tajemnica.