; (

A więc naprawdę już odeszłaś?

                                                                                 Zniknęłaś, piękna, z moich dni?

Twe każde słowo we mnie mieszka,

                                                                               Wciąż jeszcze w uszach moich brzmi.

I jak wędrowiec wzrok o świcie

                                                                                   Na próżno w przestwór nieba śle,

Skowronka ujrzeć chcąc w błękicie,

                                                                           Co z dzwonną pieśnią nad nim mknie:

 Tak ja lękliwe oczy wznoszę

                                                                                           Na pola, łąki, borów gąszcz

I każdą pieśnią moją proszę:

O, wróć, kochana, czekam wciąż!

; (

By:Panki..