moje rysunki

Hej wszystkim 

co słychac

to własnie dodałam moje rysunki 

co onich miślicie 

cio  piszcie w komach , 

tu macie krótkie opowiadanie

Asi wydawało się, że to będzie znów zwyczajnie spędzony dzień w szkole, potem odrabianie lekcji i esy z przyjaciółkami. Jednak trochę się myliła. Ale wszystko po kolei.

- Cześć, Asia! - przywitały ją na przystanku Paulina i Aneta.

Joasia w odpowiedzi uśmiechnęła się i pomachała ręką. Następnie usiadła na ławce obok dziewczyn.

- Jak tam twoja miłość? - zagadnęła Aneta puszczając oczko do Asi.

- A daj spokój. Męczy mnie to. Czuję, że w jakiś sposób ranię Gabi.

Dziewczyny milczały. Na szczęście przyjechał autobus i cisza została przerwana.

W szkole jak zwykle trzeba było przeżyć wszystkie okropne lekcje. A na dodatek pan od matmy zrobił kartkówkę a Asia nic nie umiała.

- Może dwója będzie - powiedziała pod nosem oddając kartkę z zadaniami.

Dzwonek po ostatniej lekcji był dla wszystkich jak zbawienie. Po siedmiu nudnych godzinach wreszcie można było iść do domu. Asia wraz z Pauliną i Anetą pognała do szatni. Ubrała kurtkę i wszystkie razem wyszły ze szkoły. Do ich grupki dołączyły jeszcze Renata i Basia z równoległej klasy. Dziewczyny szły sobie cały czas się śmiejąc. W pewnym momencie Asia podbiegła do kosza bo chciała wyrzucić jakiś papierek. I stało się. Na oblodzonym chodniku Joasia zaczęła "tańczyć". Jednak nie trwało to długo bo zaraz runęła na chodnik. Dziewczyny do niej podbiegły.

- Asiu! Nic ci nie jest? Możesz wstać? - pytała Basia.

- Nie dam rady! Cała prawa noga strasznie boli...

- Zadzwonię po mamę. Przyjedzie i zawiezie cię do szpitala. Chyba, że ktoś z twoich rodziców jest w domu? - troskała się Aneta.

Asia pokiwała tylko przecząco głową.

Dziewczyny jakoś pomogły jej wstać i zaprowadziły ją na najbliższą ławkę. Po 15 minutach przyjechała mama Anety. Jakoś usadowiły Aśkę na tylnym siedzeniu i pojechały do szpitala.

- No, niestety. Noga jest złamana. Gips będzie konieczny - lekarz wyszedł z gabinetu i podszedł do mamy Anety

- Cóż, ja nie jestem jej mamą...ale zawiadomiłam już jej rodziców. Zaraz tu będą.

Lekarz pokiwał głową i wszedł z powrotem do swojego gabinetu.

- No, droga Asiu, powiedz gdzie ty to sobie zrobiłaś? - uśmiechnął się doktor.

- Poślizgnęłam się na lodzie.

- A, tak. To teraz najczęstsze przyczyny łamania kończyn.

Joasia uśmiechnęła się. Nagle drzwi otworzyły się i do sali wbiegła mama Asi.

- Córeczko! Nic ci nie jest? O Boże, jak ja się martwiłam! - mówiła ledwo łapiąc oddech.

- Mamo...nic mi nie jest. Co prawda mam złamaną nogę, ale jeszcze żyję.

- Panie doktorze, czyli gips będzie konieczny? - zwróciła się do lekarza mama Asi.

- Oczywiście. Zaraz będziemy go zakładać - odpowiedział.

Asia siedziała na krześle z nogą położoną na taborecie i myślała "Ach, gdyby teraz Artur mógł mnie pocieszyć...".

I to by było na tyle. Mam nadzieję, że nie usnęliście czytając to ;p

Pozdrawiam wszystkich Czytelników ;*

zapraszam  -- klik