Potoki mają swe łoza -
I mają granice morza
Dla swojej fali -
I góry, co tona w niebie,
Mają kres dany dla siebie.
Nie pójdę dalej!
Lecz serce, serce człowieka,
Wciąz w nieskończoność ucieka
Przez łzy, tęsknoty, męczarnie
Przestrzeń, wieczność
pochłonie
I niebo całe ogarnie.
~~~
:D:p