Potrzebne są szare dni

"...nie miejsce jest ważne, a człowiek. Zrób coś ze sobą, a nie z miejscem."

Mimo wszystko tutaj śmierdzi.

Śmierdzi na tyle odrażająco, że mój węch ledwo już to znosi.

Odór ten jest specyficzny, a za razem wręcz żrący.

Zżera wszystko co napotka na swej drodze w zależności z tym, gdzie go wiatr poniesie.

Giną w smrodzie lasy, uliczki, dzieci w piaskownicy, starsi ludzie siedzący na ławkach. No właśnie ludzie....

Chciałabym w czymś zatonąć, żeby nie czuć tego swądu.

I w tym miejscu dochodzę do wniosku, że nie ma w czym zatonąć, taka mała "familiada". Pytanie za potrojoną sumę - W czym można zatonąć?

Odpowidź bardzo prosta. W tym czego mi najbardziej brakuje.

Moja tęsknota do (niewiedzieć dlaczego) piasku, a wraz z nią pobudza się też inna ^{"do niego".}

Miło byłoby ścisnąć pośladki i zrobić dwa chwyty równocześnie - zmienić miejsce i zrobić  COŚ ze sobą.

COŚ? czym Ty właściwie jesteś?