I want to scream.

Sama nie wiem, nic tak po prostu... A moze zaczynam odnosić wrażenie braku zaiteresowania.

Nie wiem ale to,  że ktoś traktuje mnie tak jakby musiał ze mną gadac, bądz wgl olewa to dla mnie jest jednoznaczne.

Zaczynam tracic wiare..

Trudno mi cokolwiek dobrze stwierdzic. Moge jedynie się domyślać, lecz to chyba najgorsze co moze być. Nie daje ani na chwile spokoju wprawiajac mnie w stan melancholii. Jestem podminowana wszystkim. Mam ochote krzyczec, wyrzyc sie jakos, wyzbyc sie wszystkich mozliwie złych emocji, bo ostatnie wydarzenia raczej nie sprzyjają temu by moje życie toczyło się dalej beztrosko.

Chce by wszystko wróciło do dawnego stanu rzeczy. Chce myśleć (na tyle ile można) beztrosko. By problemy mnie omijały.

Na koniec(choc i tak tego nikt nie czyta) pragne podziekowac wszystkim za wsparcie. Sama sobie poradze dzisiaj. Zreszta cos mi sie wydaje ze w najblizszym czasie tez.

Pozdrowienia z ciemnego pokoju, który przenosi mój umysł w najgorsze myśli jakie można sobie tylko wyobrazic dla osoby, która ma CO stracić.