Odrestaurowany umysł :)

Tak moi drodzy- historia, której tak piekielnie się bałam- do przodu:)

Za tydzień kolejna. Jeszcze gorszy egzamin- ale teraz... wierzę, że

"może jestem w stanie się tego nauczyć" :)

Nie mówię już "nigdy" i "muszę", ale "chcę" :)

Kurcze... bo jakoś nie mogę sobie wyobrazić czym byłoby moje życie bez szkoły...

Chcę tego licencjatu. Pragnę Go! Chciałabym trzymać już ten papier w dłoni i... martwić się na magisterce:) Ale do tego czasu jeszcze troszkę:)

Jedyne zmartwienie: praktyki!

Nie wiem, kiedy miałabym je zrobić, ponieważ na pracy również baaardzo mocno mi zależy! Marzy mi się jakaś mini kariera- a zaczynając "włazić "w to" z buciorami" już w tym wieku- wydaje mi się, że mam możliwości wiele osiągnąć.

Zobaczymy zresztą... Czas i życie pokaże...

Weekend był przeboski.

Z jednej strony wyciszające spacery, drink przy kominku i moje ciepłe zielone papucie (które chyba już doszczętnie podarłam- i jak ja znajdę nowe!)

a z drugiej zaś strony szaleńcza bieganina na spacerku i wygłupy... oj... wygłupy jak taki piesek (oczywiście Kropcia była ze mną!) musiałam się wybiegać:D

Hah!

Było bosko:)

A na fotce oczywiście z Sebastiankiem:)

Chciałam go wrzucić do wody!

A co Niech ma dzieciak

Więc wypoczęłam i teraz akumulatorki mam już naładowane na pozostałą część sesji:))) Umysł jak nowy, zapał jak nowy, wszystko ach i och:)

Olewka na co niektórych- też nowa:D

I tak ma być, tak być musi:)

Acha- no i była jeszcze godzinna akcja WANNA!

Bąbelki, pianka, aromaty, aromaty...

Ajjj... uwielbiam mieć takie dni:)

Błogi odpoczynek:)

POZDRAWIAM:)