love me?

Może tu właśnie chodzi o to, że ja wcale nie jestem taka na jaką wyglądam? Może Ty mnie tak naprawdę nie znasz? Może tak naprawdę jestem inna niż sobie wyobrażaleś? Może mam mase wad o których nikt nie wie i mnóstwo przyzwyczajeń których nie zmienie? Jeśli nie rozumiesz mojego milczenia nigdy nie zrozumiesz moich słów. Nigdy nie sądziłam, że to może być takie cięzkie. Że można być tak szczęśliwym, a potem nagle tak smutnym. Jeżeli tak ma wyglądać moje szczęście to nie chcę go wcale. Trwa przez jedną chwile a potem pozostawia ból. I zastanawiasz się kolejny raz: "po co to wszystko?", myśli nasuwają się same..: "po chuj", ale nie.. wmawiasz sobie: "to jest po coś, czegoś nas uczy". Nie wiem już w co wierzę. W tą bezsensowną, bolesną miłość? Wiesz dobrze, że zakochujesz się bardzo rzadko i cieszysz się, że wreszcie to nastąpiło. On widocznie tego nie docenia,a los ma dla Ciebie niespodziankę. Woli zostawić Cię samą w momencie, w którym najbardziej potrzebujesz wsparcia. Chcesz żeby ten ktoś wrócił i był.. tak jak był prędzej, ale nie. Teraz jesteś zdana znów na siebie.. Wiesz co? Ciekawa jestem tego, co Ty teraz sobie myślisz. Co Ty czujesz. Czy jest Ci przykro. Ludzie pytają dlaczego jest mi tak trudno zaufać.. ja wtedy myślę: "dlaczego tak trudno dotrzymać obietnic?". Hmm a wiesz co najbardziej boli? Wspomnienia.

Coś na wzór "kartki z pamiętnika"

Ehh.. dzień przemyśleń.. Czas spać..

by daasza