Mission complete! 

A tak poza tym to jestem cholernie niewyspana!

Powrót do domu po 3... po 4 poszłam spać...

Kawałek po 6 musiałam wstać i jechać do zakichanego szpitala...

2h planowałam przekimać w samochodzie. ;D

Nawet sobie kocyk i poduszkę wzięłam. ^^

Jednak nic z tego nie wyszło, jakoś nie potrafię.

O 11 spowrotem do lóżka i kima do 15...

Niezwykle interesujący dzień. ;))

Aha. W imieniu kogoś, kto doskonale wie o kim mowię:

ludzie, nie wpierdalajcie się w nieswoje życie z łaski swojej.

Wasze jest aż takie beznadziejne, że szukacie sensacji u innych?

Szczerze współczuje. :)

To by było chyba na tyle. Styrana jakaś jestem po nocy, nie mam siły. Pa.

Są takie chwile w życiu, kiedy przychodzi mi do głowy złota myśl: odpuszczam.

Chyba już nic w tej sytuacji nie da się zrobić...

Mi już brakuje nawet sił, żeby o tym myśleć...

Widocznie tak musiało być... Niestety.

Chociaż...... NIE.             

Nie musiało.