Yo. Jakieś tam, po jeździe. Miło ogólnie, bardzo miło. Nie ma to jak kobieca intuicja i przeczucie. Jednak w takiej sytuacji, jaka zaistniała, wolałabym, aby było mylne. Chociaż trzeba się zastanowić i wybrać co jest ważniejsze: sentyment czy sam sens działania.

Teraz. Jedno z moich ulubionych świąt. Może to dziwnie, ale naprawdę lubię święto zmarłych. Jakoś tak czuję się wtedy dobrze. Chodząc po cmentarzu, wpatrując się w liście leżące na ziemi. Niby jest tłum ludzi, zamieszanie, kwiaty, znicze i cała reszta, ale jakoś nie widzę tego. Idę i mam swój świat. Własny, cholerny świat, w którym czasem się motam, nie wiem co robić. Ale to jest nieważne. Ważny dla mnie jest fakt, że gubię zaufanie wszystkich dookoła, nie wiem komu mam zaufać, zastanawiam się nawet czy ufam samej sobie.

'Idę. Po prostu idę. Spacer to dobry zwyczaj. Wdech i kurwa wydech...'

Ciąg dalszy nastąpi(...)