Ostatnio nie mam weny na pisanie

Próbowałam ogarnąć się do kupy po ostatnim załamaniu,

Dalej próbuje ale jest już lepiej, kurczę przed tym ,, epizodem" myślałam , w końcu wyszłam na prosta, że m w sobie tyle energii i nadziei i wszystko będzie szło w dobrym kierunku,

Nie spodziewałam się że to jest bardzo kruche i jeszcze nie ustabilizowane

Oczekiwałam od siebie za dużo i także od życia

I się rozpadło któregoś pięknego dnia

Płakałam trzy dni pijąc sama z sobą wino i oglądając stare komedie

I po tych trzech dniach wstałam już bez płaczu i użalania się nad sobą ale pusta w środku

Brak mi motywacji do zmian i do tego procesu z przed załamania

Idę do przodu, zagłuszając myśli i starając żyć się z dnia na dzień

Przyszłość mnie przeraża nie tylko dla tego że ja ale dla tego że mamy nad głową katastrofę ekologiczna i chyba za bardzo nikt się tym nie przejmuje

No nic mam kota Ryśka mojego cudownego, wkurzającego narzeczonego, wspaniałą rodzinę dach nad głową, zdrowie więc jestem bardzo wdzięczna