trym tyrym

... kochanie, napij sie ze mna kawy!

Uśmiecham się, mimo wszystko, mimo tych studiów, mimo natłoku nauki i natłoku myśli.

Wiosny nie ma, ale wiosne mam w sercu. I w głowie. Dzięki samej sobie.

Idzie sesja, egzaminy, a ja bym chciała teraz latać w chmurach.

Wiem, że nie można, ale za marzenia nie biją, prawda?

Mam krótkie mysli, to tez krótkie słowa.

Urwane, jakby w połowie zdania, bo reszty dopowiadac nie trzeba.

nie  wiem. nie  mam  recepty  na  szczęście. nie  wiem.

ni  licencji  na inteligencję.

nie  mam  też  lekarstwa  na strach, a  na optymizm  rzadko  kiedy  mnie  stać.

Wracam do fotomodelingu. Bo tak chce. I oczywiście dlatego, że mi tego brakuje. Wierzę w to, że wreszcie jakoś to będzie, bo przekonuje sie do siebie i do swojego wyglądu wreszcie. Do tego trochę więcej wiary, zaufania i pewności siebie. Obym dała rade i nie poddała sie znowu. Madafaka, twardzioch jestem!

I tak bardzo cieszę się, że mam bliskich.

Maciek, Madzia, Moniś, Ania, Natalia.

Dziękuję.

Kocham Was!

.spokorniałam chyba.

i wiem. . . . czego mi brakuje.

Żyję.

Mam się dobrze.

To tyle.