Siemka wszystkim ;*

Wiecie co zawsze zastanawiałam się nad sensem życia. Nigdy jeszcze nie znalazłam odpowiedzi na to pytanie. Tak życie jest pokręcone, daje kopa, tyle smutku, tyle łez. Ale ci przyjaciele, też są te radosne chwile, zwariowane rzeczy, te cudne chwile z przyjaciółmi, rodzina. Lecz nie każdy ma tyle szczęścia. Narzekamy że czegoś nie mamy, ale nie umiemy docenić to co mamy. Tak każdy tak ma nawet ja pisze choć sama niekiedy narzekam, ale każdy to przeszedł. To taki normalny stan.

Wszystkim się wydaje że jestem szczęśliwa lecz nie wiedzą jak jest naprawdę. Tak uśmiech na twarzy a w sercu żal  ten stan jest mi dobrze znany. Staram się to wytrzymać choć są dni kiedy coś pęka, kiedy wszystko traci sens, kiedy chce być sama odciąć się od tej szarej rzeczywistości wyjechać i wrócić z większa siłą. Nie rozumiem niekiedy siebie samej. Stojąc przed lustrem zastanawiam się czy to naprawdę ja, czy to możliwe że aż tak się zmieniłam. Tak to przez to wszystko taka się stałam -niezależna. Nie liczy się wiek, liczy się ile zrozumiałeś błędów  mądre słowa.!

Może wszystko się zmieni i będzie dobrze  to tylko głupia nadzieja& ;c