95.

HURAGAN. <3

Rano Parszczenica. Miał być teren, ale poćwiczyliśmy sobie na posiadłości. Było ok, po raz pierwszy udało mi się tak dogadać z Delicją! Później do CHKJ-tu. Dzieciak znów był wypuszczony do raju, co mnie wkurza już.. -,-

Razem z Uszatą poszłyśmy po niego, wyczyściłyśmy i osiodłać, a potem na halę, którą wcześniej zlałam wodą ttrochę, by nie było kurzu, a na dworzu ZUPA nie podłoże do pracy. Ale tak mnie wkurzał na tej hali, że szok! Ciężko było mu tam wyrobić, no co się dziwić, skoro takie małe. Potem wzięłam go na maneż, gdzie też się buntował mimo wszystko. Tragednia. Poszłam z nim na lonżownik, nagle było wszystko ok. Mimo wielkiej kałuży i dość nieciekawego podłoża, szedł bardzo fajnie, chociaż leniwo. Nie było źle. Ustawiłam mu drążki i małą przeszkódkę, którą skoczył IDEALNIE, co mnie zszkowało. Pierwszy raz po długim czasie i to z siodłem. Fajnie fajnie, jestem z nigo dumna. Po kółku wróciliśmy na halę, gdzie odbyło się coś dla mnei niezapomnianego do końca życia. ;3

Najpierw przewiesiłam się przez Hurcia, a Uszata mnie oprowadzała trochę, a później dosiadłam go w pełni. Jeju! To było coś przyjemnego normalnie. Siedziećna koniu, z którym zaczynało się pracę od najmłodszych lat. Do tego był tak grzeczniutki, że byłam niczym wryta. NIc nie zrobił, nawet nie kombinował. Ucho trochę wzięła mnie na lonży stępem i było całkowicie OK. Kocham tego małego wariata. <3

Jutro focie z Martyyyną! <3

^{KOCHAM CIEM. <3}