Cześć.

Kocham Kubę. Błaszczykowskiego. To nic, że mecze dla nas się skończyły. To nic.

Pamiętam jak cztery lata temu stwierdziłam, że raczej nie będę meczu oglądać, bo i tak nasi polegną. Były to czasy, kiedy Polska nie mogła nawet wyjść z grupy...

W tym roku za to było inaczej. Rezerwowałam czas wolny na każdy mecz, od momentu śpiewania hymnu do ostatniego gwizdka sędziego. Co to były za emocje! W domu z tytułu oglądania zmagań Polaków robiłam największy hałas i największe zamieszanie.

Przeczytałam dziś na temat naszej reprezentacji piękne słowa. Nasza 11 w końcu nas zjednoczyła. To naprawdę było coś pięknego. Polska stała się piękna dla milionów mieszkańców dzięki 11 osobom i oczywiście trenerowi.

Kiedy ostatni karny Błaszczykowskiego został obroniony przez Patricia miałam łzy w oczach. Taka ze mnie patriotka. Narzekam na wiele naszych polskich społecznych aspektów, a tą 11 pokochałam w czerwcu na nowo, bo pokazali klasę.

Gratuluję.