Dobre nie ma co 

Nie widuję już Twojego uśmiechu. To boli najbardziej.

Tęsknie za Tobą. Ja, moje usta, moja szyja, moje dłonie, moje ramiona, moje oczy...

Tak, przede wszystkim oczy, bo już nie widują Twojego uśmiechu...

już nie łapią Twojego wzroku.

Oczy najbardziej.

Lubię wracać do miejsc, gdzie spędzałam najpiękniejsze dni, wschody i zachody słońca.

Wracam myślami do osób, które kochałam. uśmiecham się, kiedy o nich myślę.

Kiedy opadną emocje, minie trochę czasu, a rany, które wydrapała ukochana zagoją się, można wrócić do tych miejsc i cieszyć się samą obecnością, jakby najpiękniejsze dni działy się w chwili obecnej.

                                                           Ale czasem ludzie po prostu nie wracają.