50!

chciałabym mieć znów te 7 lat i bezproblemowy cały świat.

przy jednym mogłam być bezwzględnie sobą i wiedziałam,
że mnie taką akceptuje, ale to drugiego kochałam ponad życie.

nie posiadam funkcji dostosuj się.

czasem życie bywa strasznie, okropnie ironiczne. podsuwa nam pod nos, to, czego pragniemy, a jednocześnie nie pozwala tego wziąć.

pierdolony mięsień w klatce piersiowej dyktuje mi warunki.

z moich obliczeń wynika, że jesteś moją największą słabością.

te chore,  sprzeczne ze sobą nawzajem emocje, przeszywające od środka niczym rozczarowanie o poranku, i bezsilność na dobranoc.

popatrz jak wszystko szybko się zmienia. coś jest, a później tego nie ma.

jak Cię pierdolne, to się w proch obrócisz.

są takie chwile w życiu, że nawet najmocniejszy alkohol nie pomoże zapomnieć.

na twarzy uśmiech, a w sercu ból.

chce poskładać sobie świat, chce zapomnieć.