572.

Kiedy już wydaje się nam, że wszystko jest jasne. Wszechświat rzuca nam podkręconą piłkę. Musimy improwizować. Odnajdujemy szczęście w nieoczekiwanych miejscach. Zdajemy sobie sprawę z tego, co najważniejsze. Wszechświat jest też zabawny. Czasami ma sposób na to, by umieścić nas w odpowiednim miejscu.

Najbardziej pragniemy tego, czego mieć nie możemy.

Najgorsze w sekretach jest to, że nawet kiedy myślisz, że masz nad nimi kontrolę, wcale tak nie jest.

Tak naprawdę wszystko, czego pragniemy, to po prostu jeszcze więcej niż mamy.

Czuję pustkę w duszy, nie mogąc trzymać cię w ramionach. Wśród tłumu szukam twojej twarzy wiem, że to niemożliwe, ale nie mogę nic na to poradzić. Moje poszukiwanie ciebie jest niekończącą się pogonią skazaną na przegraną.

On? Po pros­tu uczy­nił mnie piękniej­szą. I wiesz, że nie chodzi mi o wygląd. In­ni, którzy za­biega­li o mo­je względy chcieli od ra­zu od­kryć wszys­tkie kart. Poukładać puzzle i pro­sić o rękę. On te­go nie ro­bi. Za­daje py­tania, których nikt in­ny nig­dy mi nie za­dał. Je­go w is­to­cie in­te­resu­je to co myślę, mówię, ro­bię, dokąd idę. Kiedy czy­tam książkę, on chce wie­dzieć co czuję po pier­wszym roz­dziale. Co mi się nie po­dobało& Co bym zmieniła& Kiedy płaczę nie próbu­je mnie rozśmie­szyć. Po pros­tu jest. Tak sa­mo, gdy jes­tem smut­na. Ro­bi mi her­batę, siada nap­rze­ciw mnie po tu­rec­ku i wpat­ruję się we mnie ty­mi swoimi piw­ny­mi ocza­mi. Po­lubiłam je­go obec­ność. Stał się częścią te­go mo­jego chaosu w którym żyję.

Człowiek się do każdego bólu przyzwyczai, jeśli już na stałe boli.

Nikt nie przychodzi, nikt nie puka do drzwi, telefon milczy. Samemu dzwonić się nie chce, zresztą nie bardzo jest do kogo. Czytać się nie da; w ogóle nic się nie da.

Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.

Kiedy coś przestaje boleć, przestaje mieć znaczenie.

Najgorsze jest wyczekiwanie, kiedy łudzisz się, że coś się zmieni.

To nie jest tak, że ja nie wybaczam. Wybaczam, tylko nie potrafię zapomnieć, i boję się, że to co tak bolało może się powtórzyć.

To jest własnie prawdziwa miłość. Kiedy kochasz bez względu na wszystko, kiedy potrafisz wybaczyć nawet, kiedy bardzo cierpiałaś. Kiedy w tej własnie jednej osobie skupia się cały Twój świat i jej szczęścia pragniesz najbardziej, czasem nawet kosztem własnego.

Co u Was, kochani? Ja jestem na maksa zmęczona po tym weekendzie.

~ Kamila