miej odwagę by żyć !

Rzadko szczęście odczuwamy wtedy, kiedy jest naszym udziałem. Dopiero gdy przeminie, spoglądamy wstecz i nage pojmujemy niekiedy ze zdumieniem jak bardzo byliśmy szczęśliwi... 

Idziemy przez życie jak pociąg, pędzący w ciemności do nieznanego celu. 

Każdy ma jakieś miejsce, w którym oddycha mu się najlepiej.

Powiedzieć, co się myśli, jest czasem największym szaleństwem, a czasem najwyższą sztuką.

Życie daje każdemu tyle, ile sam ma odwagę sobie wziąć.

Są tacy którzy mogą mieszkać daleko od nas, ale nigdy dalej niż poza granicami naszych serc.

Czasami mimo, że coś nas niszczy nie potrafimy od tego odejść. Czasami po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. A czasami kochamy zbyt mocno by uwierzyć, że miłość potrafi zabić.

Z przeszłością należy się rozstać. Nie dlatego, że była zła, lecz dlatego, że jest martwa...

Kwestia szczęścia to kwestia podejścia.

Człowiek żyje tyle razy, ile pamięta zamkniętych etapów swojego życia

Czasem ponownie spotykamy się tylko po to, aby pożegnać się na zawsze.

W życiu stale szukamy wytłumaczenia. Marnujemy czas, usiłując się dowiedzieć dlaczego. Ale czasami nie ma żadnego dlaczego. I jakkolwiek smutno by to brzmiało, do tego właśnie sprowadza się całe wytłumaczenie.

Pod osłoną ciemności ludzie robią rzeczy,których nigdy by nie zrobili w blasku dnia.Decyzje wydają się rozsądniejsze.Ludzie czują się odważniejsi.Ale kiedy wstaje słońce...musisz wziąć odpowiedzialność za to,co robiłeś, gdy było ciemno.I mierzysz się z zimnym, nieprzyjemnym światłem dnia.

Jeśli chcesz, by cie objęto, otwórz ramiona.

Uczucia nigdy nie są seryjne, cechą ich jest indywidualność.

Świat cały nie zdoła nas po­konać, gubimy się jednak sami przez zbyt mocne pragnienie rzeczy, których nie posiadamy i przez zbyt uporczywe życie wspomnieniami..

Nigdy nie ma się drugiej okazji, żeby zrobić pierwsze wrażenie.

Są takie chwile, gdy nie masz więcej sił... są noce, gdy nie masz dokąd iść. Są słowa, co kradną życia sens, są myśli, co mogą zabić Cię. Są takie miejsca, o których nie wie nikt... są tacy ludzie, przez których płyną łzy. Są też marzenia, które nie spełnią się i schowam pragnienia, by nikt nie zabrał ich, na samym serca dnie i w każdym słodkim śnie.

Nie tęsknimy za określonymi miejscami, ale za uczuciami, jakie w nas wywołały.

Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie płynie z kochającego serca.

Głębokie słowa ukryte są w prostych gestach.