1.

 Fundamentem poczucia wspólnoty ludzi, jest ich wspólna historia. 

Nie ma Cię przy mnie już rok. Ten rok był całą wiecznością. Ale ja nie żyję, umarłam już gdy odchodziłeś. Istnieję tylko, byś mógł spokojnie spać, by nie dręczyło Cię to cholerne poczucie winy, że to przez Ciebie mnie już nie ma. 

 Nie tolerujemy siebie tylko dlatego, że sami tego chcemy 

Świat, co raz nie da się wyjaśnić.

Nie da się wyjaśnić, nie dziwi nas to, bo nie dzi­wi już nas nic. 

- Co zrobisz gdy odejdę?
- Będę czekać aż wrócisz.

 Miłości można mieć wiele ale kocha się tylko raz .

 Swędzenie serca, którego nie możesz podrapać.

 Nie bój się pokręconego życia. Żaden łuk triumfalny nie jest prosty! 

DODAWAĆ DO ZNAJOMYCH :]