Aniaaaaaa

https://www.youtube.com/watch?v=fiore9Z5iUg&list=RDEMA-zdImEsPsS6j86LrxwiPQ&index=2

Ej, ej przez ludzi nie wato być smutnym, wiesz? Jedni przychodzą, drudzy odchodzą. Należy się do tego przyzwyczaić. Nikt nie będzie z nami na zawsze. I wiem, często boli jak ludzie odchodzą... Ale to była ich decyzja, tak? Zdecydowali, że odejdą... Trzeba to zaakceptować. Nie możemy nic z tym zrobić, więc jaki sens ma bycie smutnym? Wiem, nie da się tak po prostu przestać kimś przejmować, ale trzeba próbować. Trzeba pokazać temu komuś, że zjebał zostawiając kogoś tak zajebistego. Trzeba mu pokazać, że wcale nie był nam aż tak potrzebny, nawet jeśli był... Jebać to. Niech myśli, że to on zjebał. Niech wie co stracił.

Zakochanym potrzebny jest dotyk. Nie zaraz jakieś tam wskakiwanie do łóżka, czy szukanie gęstych krzaków za stodołą, ale właśnie prosty dotyk, który świadczy o bliskości. Potrzebują wzięcia za rękę, pogłaskania po włosach, przytulenia, pocałunku. To jest wielka potrzeba, a jednocześnie coś co ma wielki wpływ na rozwój miłości. Dziewczyna poczuje się akceptowana, dziewczyna poczuje się bezpieczna, dziewczyna poczuje się chciana i atrakcyjna.

Siedzę z naszym zdjęciem i zastanawiam się co się z nami stało. Czytam stare rozmowy i uśmiecham, się na myśl czasów, gdy nasza przyjaźń była prawdziwa. Taka normalna. Gdy wiedziałam, że mogę na Ciebie liczyć. Na to, że jeśli będę miała problem, to Ty zostawisz wszystko i spróbujesz mi pomóc. Bo przecież ja to zawsze dla Ciebie robiłam. Gdzie podziały się czasy, kiedy mówiłyśmy sobie o wszystkim i rozumiałyśmy się bez słowa. Gdzie zniknęły chwile, gdy potrafiłyśmy cieszyć się swoją obecnością. To tylko się dla nas liczyło. A teraz wymieniłaś mnie na nich. I to oni liczą się najmocniej a ja nadal trwam robiąc za pierdolonego psychologa, bo nie potrafię Cię zostawić samej. Każdej nocy martwię się o Ciebie, czy aby wszystko u Ciebie w porządku. A w zamian dostaję jebane: aha. I po każdej próbie wyjaśnienia sobie, że wszystko jest okej, załamuję ręce i płaczę, jak cholerne dziecko. Bo nasza przyjaźń była dla mnie podporą. Nienawidzę ich, jego, za to, że mi Cię odebrali. I pamiętaj, że mimo wszystko jesteś ważna. Jesteś moją siostrą, która chyba zapomniała, co to przyjaźń.

Za dużo myślę przed snem. Zbyt często o rozmowach, które zapewne nigdy się nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia. Zbyt często o ludziach, o których powinnam już dawno zapomnieć.

Są takie dni, że nie masz siły na nic. Wstajesz ze złym humorem, nic Cię nie cieszy, do wszystkiego podchodzisz negatywnie. Musisz wtedy powiedzieć sobie: koniec! Koniec zamartwiania się, koniec głupich domysłów, koniec lenistwa. Trzeba wziąć się za siebie, bo przecież życie ma się jedno i nikt go za nas nie przeżyje. Sami je projektujemy, dlatego róbmy to jak najlepiej.

Aniaaaaaa