Opowiadanie

https://www.youtube.com/watch?v=N6bp-L6my2Q

..dwudziestego piątego października, roku dwa tysiące dwunastego

Nie mam pojęcia jak mam odebrać ten sen, który miał dla mojej osoby tak duże znaczenie.. Byłeś tam Ty, wiesz? Twój uśmiech, zresztą jak zwykle rozpromieniał każdy mój dzień. Odległość, która dzieliła mnie od Ciebie ~ była niewielka. Posłałeś mi swój delikatny uśmiech, który działał na mnie błyskawicznie. Obraz delikatnie zamazany jak przez mgłę. Widzisz to?

Miłość nie wybiera, a nasza była zupełnie nietrafiona. Ty wiecznie niezadowolony z życia.. Niektórzy ludzie mówili, że nie pasujemy do siebie. Ale powiedz mi co Ty o tym wszystkim myślisz? Miłość jak ze snu.

Staliśmy objęci pośród drzew, które były przepełnione liśćmi w odcieniach pomarańczy, brązu i czerwieni. Kolejny paradoks o szczęśliwej miłości. Nie wiedziałam wtedy, że moje dni są już przez Ciebie policzone.

Spotkaliśmy się siedemdziesiątego dnia naszego związku, w pobliskim parku. Było to miejsce, gdzie zawsze chodziliśmy na wspólne spacery. Zaplanowałeś to, a ja niczego takiego bym się po Tobie, nie spodziewała.. Byłeś miły, czuły, kochany i słodki - jak zawsze. Zaproponowałeś, że tym razem pokażesz mi coś nowego.. coś czego nigdy nie widziałam. Złapałeś za moją rękę, ściskając ją mocno - zaprowadziłeś mnie na stary poniemiecki cmentarz w głębinach za parkiem. Nie wiedziałam co chcesz zrobić. Sądziłam, że chcesz mi coś pokazać. Kazałeś mi odwrócić mi się do Ciebie plecami i czekać. Czekałam niecierpliwie, aż powiesz coś w stylu niespodzianka! W pewnym momencie obróciłam się, a Ty stałeś przede mną. Kuchenny nóż, z czerwoną porcelanową rączką w Twoich dłoniach. Przez moje ciało przeszedł zimny dreszcz z przepełniającym mnie w środku strachem.. Zamachnąłeś się, stojąc tuż nade mną .. Z Twoich ust wydobyły się ostatnie słowa, skierowane w moich kierunku. "Kochanie, już zawsze będziesz moja." Wbiłeś nóż w moją klatkę piersiową, kierując się ku sercu. Nie czułam bólu - to był przecież tylko sen, ale wiem, że się bałam. Tak strasznie się bałam, że to wszystko dzieje się naprawdę. Ostrze noża przebiło moje serce, a moje ciało upadło na zimne podłoże. Teraz moje ciało było otulone liśćmi w kolorach jesieni. Widziałam moje ciało upadające już z góry. Od momentu, gdy przebiłeś moje serce - dusza opuściła ciało i uniosła się ku górze.

W chwili, gdy otworzyłam swoje powieki przez moje ciało przeszedł zimny dreszcz przepełniony strachem. Nie mogłam uwierzyć w to, co stworzyła moja wyobraźnia. Cały sen to był horror.. Nie wyobrażałam sobie, że coś tak strasznego może się wydarzyć. Podobno sny sprawdzają się odwrotnie, a może przepowiadają coś złego lub na odwrót, zły sen to przepowiednia, że stanie się coś dobrego..

Autorka:Kamila Polanowska, klasa 3 ,,c"