Bezpieczeństwo

Bezpieczeństwo

https://www.youtube.com/watch?v=Dg4MZR9JW6A

przeczytaj zanim zapytasz klik [email protected] FANPAGE PYTANIA

Ludzie nie chcą praw­dy, oni chcą pew­ności i bezpieczeństwa. 

Książki kochają każde­go, kto je ot­wiera, dając mu poczu­cie bez­pie­czeństwa i przy­jaźń, nicze­go w za­mian nie żądając. 

Miłość jest piek­na tyl­ko wte­dy, gdy obie stro­ny mają do siebie zaufa­nie i są w sta­nie dać so­bie nawza­jem poczu­cie bezpieczeństwa. 

Może po pros­tu nie da się mieć w życiu wszys­tkiego. Może tyl­ko te dob­re chwi­le, wy­pełnione czułością i poczu­ciem bez­pie­czeństwa po­win­ny wys­tar­czyć za wszystko? 

Zno­wu zna­lazłam się w pun­kcie, gdy nie wiem, dokąd zdążam. Wygląda na to, że co kil­ka lat burzę całe swo­je życie i zaczy­nam je bu­dować od no­wa. Nieważne, co zro­bię, i jak bar­dzo się sta­ram, bo i tak nie osiągnę wyżyn błogos­ta­nu, pros­pe­rity i bez­pie­czeństwa, jak wielu in­nych ludzi. Nie mówię o zos­ta­niu mi­lionerką, życiu długo i szczęśli­wie. Chodzi mi tyl­ko o to, aby wreszcie móc się zat­rzy­mać, przes­tać ro­bić to, co ro­bię, ro­zej­rzeć się dookoła, odet­chnąć z ulgą i po­myśleć, że wreszcie do­tarłam tam, dokąd chciałam.

Prag­nienie by­cia bez­pie­cznym i kocha­nym nie jest tchórzos­twem. My byśmy się kocha­li [...], ale nie za­pew­ni­libyśmy so­bie bez­pie­czeństwa. Huśta­libyśmy się na tra­pezach bez ase­kurac­ji. To może być dob­re, gdy jes­teś młody i nie masz nic do stra­cenia oprócz swe­go ser­ca, ale gdy jes­teś star­szy i wiesz, że two­je ser­ce to frag­ment całości, wy­cofu­jesz się, bo wo­lisz mieć rodzinę niż gwiaz­dkę z nieba. Wolę leżeć na ziemi i pat­rzeć na gwiaz­dy, niż próbo­wać do nich dot­rzeć, mając niewielką szansę, że mi się uda.

Bezpieczeństwo to rzecz względna. Możesz dopłynąć tak blisko brzegu, że prawie czujesz grunt pod nogami, po czym nagle roztrzaskujesz się na skałach.

Czułem się bezpieczny. Zupełnie jakby w tym jednym miejscu i chwili znalazła się cała skondensowana esencja babciowatości.

Gdy pokochasz miejsce, które nazwiesz domem, staje się ono czymś więcej niż czterema ścianami, w których zamknięta jest twoja historia, ale i marzenia na przyszłość. To azyl, ostoja, jedyny stały, jasny punkt w zmieniającej się ciągle rzeczywistości. Miejsce, w którym się chronisz, gdy świat dookoła i twoje życie nagle się rozsypują, do którego wracasz z rosnącą w sercu radością i tęsknotą, wreszcie z nadzieją, że tam czeka cię bezpieczna przystań.

Tam gdzie rodzą się wątpliwości, nie ma bezpieczeństwa