17.

z uśmiechem na twarzy podeszłam do niego i powiedziałam o wszystkim co do niego czuję. obok stała jego nowa 'dziewczyna'. on nawet na nią nie spojrzał tylko podszedł do mnie, szepnął 'ja ciebie też', złapał mnie za rękę i z dumą odeszliśmy razem z tego miejsca. szkoda tylko, że później obudziłam się z płaczem, zastanawiając się dlaczego sny się nie spełniają.

Uśmiecham się do samej siebie, idąc przez ulicę. Niech przechodni zastanawiają się, czy właśnie urwałam się z zakładu zamkniętego czy jestem zwyczajnie szczęśliwa.

Nie zakochała się w chłopaku z plakatu, ze snu czy z własnej wyobraźni. Zakochała się w chłopaku który istnieje. Ale to też było bez sensu.

Przypadkowo przed chwilą pomyślałam o Tobie. O, teraz też.

Ja, niestety, jestem głupia, bo się zakochuję.

Bo czasem zwykłe `cześć` przez gadu-gadu potrafi uszczęśliwić.

czy jestem skazana na niepowodzenie?

Nadal marzę o takiej miłości jak w tytanic'u i miliardy razy słucham piosenki z tego filmu lecz wiem, że takiego oddania w życiu nie spotkam.

ona siedzi na rogu i śpiewa sobie do snu owinięta we wszystkie obietnice, których nikt nie dotrzyma. ona już nie płacze do siebie, nie ma już łez do otarcia tylko pamiętniki o pustych stronach, uczucia zbłądziły.

gdzieś wciąż mam nadzieję, że wszystko się ułoży, że będzie dobrze.

boję się, że jeśli pozwolę sobie być szczęśliwą choćby przez chwilę, to cały świat mi się zawali, a ja nie wiem czy jestem w stanie to przetrwać.

udając, że wszystko będzie dobrze.