Król Julian

Też Go lubicie? :) trochę jego słów :)

wiem, że chcelibyście, abym rozmawiał głównie o sobie, ale będę mówił o kimś kto nie jest mną.

- Udało się daj łapę! - yy ale Ty przecież masz własną

a teraz szybko zanim dojdzie do nas, że to nie ma sensu.

Daruj, ale czy mógłbyś stąd wyjść, bo to jest biznesklasa? Naprawdę, to nic osobistego, po prostu jesteśmy od Ciebie lepsi.

Jaki on przystojny! To najprzystojniejsza bestia, jaką widziałem! Nie licząc mnie, ale tego nie muszę mówić. A jednak to powiedziałem. Dlaczego? Nie mam pojęcia.

A teraz wzbudzę w was poczucie niższości. Zresztą uzasadnione.

Jak ja lubię się śmiać... to takie ciekawe doświadczenie.

I właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze na sobie.

Ja nawet bardziej mogę się do ciebie nie odzywać.

Jako moi poddani macie rozumieć, co zrobię, jeszcze zanim to zrobię.

Jasne, że w moje lewo! Jestem królem!. Wszystko lewo jest moje, durny jeden!

Jeszcze jeden drobiazg. Czy mógłbym troszkę wami popomiatać? Tak tylko odrobinkę? Błagam, ja nie mam się już nad kim pastwić! Mort i Maurice mnie porzucili! Zaraz po tym, jak ich wygnałem.

Kamera, dźwięk i... Kangurur! Dobrze, a teraz zacznij hopsać... Hopsaj bez skrępowania. Nie myśl o kamerze. Nie, nie, nie, o, tak, o, tak. Cięcie! Cięcie! Cięcie! Jesteś kangururem czy nie? To rób to, co kangurury. No. Hopsaj, podskakuj i w ogóle rób te wszystkie kangururze głupoty. Matko! No! Stop! Stop! Wynocha mi z kadru! A ty filmuj mnie Maurice! Tak... Huuu... Kangurur! Dzień dobry dzieciaczki... jestem kangururem. Hopsam i skaczem jak co dzień.

Królem będąc, mam taką władzę, że mogę rozkazać wszystkim duchom i straszydłom, żeby mi stąd won.

Kto nas ocali przed grozą która spada z nieba?! Ano nikt! Kto podziela ten pogląd, proszę o atak histerii. Start.

Która to opowieść mnie znudziła, albowiem nie była o mnie. Kumasz zależność?

Mam tutaj w części głowowej najprawdziwszy burzę mózgową.