Opowiadanie.

Dzisiaj znowu o tobie myślałam. Wiem że nie powinnam , ale trudno zapomnieć , teraz wciąż miażdżą mnie wspomnienia które powracają z każdą myślą. Nie moge ich znieść te wszystkie chwile które razem spędziliśmy teraz tak poprostu już ich nie ma . Wszystko się skończyło , wiem że teraz już cię nie obchodzę . I mimo że rozstaliśmy się ponad 2 miesiące temu ja wciąż nie potrafię zapomnieć . Staram się jak mogę , wychodzi mi prawie mam cię w dupie mijają 2 tygodnie i wracasz , odzywasz się robisz nadzieję i tak wkółko. Nie mam już siły cały czas przeżywać tego samego. Nie chce . A wiesz co jest najlepsze ? Że wystarczyłoby jedno słowo a ja ? Ja bym ci wybaczyła wszystko i do ciebie wróciła jeśli tylko tego byś chciał. Wiem ze tak się nie stanie ale ta cholerna nadzieja nie daje mi spać po nocach. Wiem że kiedyś zrozumiesz dlaczego tak strasznie mi zależy , tyle że wtedy już może być za późno. Najgorsze są wieczory , wtedy wszystko najbardziej mnie przytłacza , wtedy przychodzi płacz nad którym nie mogę zapanować . Kiedy wkońcu zmęczona zasypiam , nawiedzasz mnie w snach , śni mi sie że wszystko jest jak dawniej , ale budzę się tylko ze łzami w oczach. Nie wiem jak można jednocześnie kochać i nienawidzić ale mi się to udało. Wiesz jednocześnie chcę żebyś zniknął ale nie potrafie wyrzucić cię ze swojego życia , to tak jakbym miala wyrzucić część samej siebie . W dzień kiedy ze mną skończyłeś zabrałeś ze sobą kawałek mnie teraz rozpadam się powoli na kawałki od środka. Ale nikt tego nie widzi i dobrze nie chce nikogo zarzucać problemami . Kiedyś rozpadnę się całkiem , odejdę i wreszcie będzie spokój bo przecież do tego dążysz prawda ? 
Wiesz mimo wszystko życzę ci szczęścia , nawet jeśli miałoby to oznaczać że wiecej się nie zobaczymy , bo tak się składa że bardziej zależy mi na tobie niż na mnie . Głupie ? Niee , to jest miłość kochanie.