O4.

Wierszyk :

Żyjemy, myśląc, że znamy to ,

czego nikt nie zna,

Żyjemy we własnym śnie.

który nigdy się nie kończy.

Żyjemy dla tego, czego szukamy,

Żyjemy dla wschodów i zachodów słońca,

Żyjemy dla marzeń niespełnionych,

Żyjemy dla szczęścia, które gonimy,

Żyjemy dla siebie, żyjemy dla ludzi,

Żyjemy, by kochać i nienawidzieć,

Żyjemy, by płakac i śmiać się,

Żyjamy dla jutra, na które czekamy.

Historia Zapałki :

Jedna iskra, By płomień rozświetlił ciemność.

Iskra, która trawi kruchą zapałkę. A ogień rośnie,

Bezlitośnie ją pochłania. Zabiera

Marzenia, Przyjaciół, Nadzieję.

Spala to, co trzymało przy delikatnym zyciu,

Zagłusza niemy krzyk błagający o litość,

Łzy spadające z głuchym trzaskiem.

Gdy w końcu nic nie zostaje, On też gaśnie.

Zostawiając po zapałce sam popiół , Już nic nie wart.

Ulotne wspomnienie zabrane przez podmuch wiatru.

Opisy :

- Prowadzenie sarkastycznej rozmowy z kimś kto myśli, że mówisz poważnie - bezcenne.

- Potrafię być miła. Tylko czasami mi się to nudzi.

- Najjaśniejsze gwiazdy wypalają się najszybciej.

- I nagle tak bardzo zapragnęłam kogoś kto mi powie 'nie pozwolę Cię skrzywdzić'.

- Będę silna bo on nie jest jedyna rzeczą dla której warto przeżyć to życie.

- Jeśli się opamiętasz i zrozumiesz, komu naprawdę na Tobie zależy, mnie już może nie być.

- Pamiętasz jak mówiłeś, że nie oddasz mnie nikomu?

- Zniknij raz na zawsze, albo raz na zawsze zostań.

- Kiedyś wsiądę do taksówki i krzyknę do kierowcy 'Za tamtym samochodem, szybko!'.

- To dziwne - nie mieć kogoś, a bać się go stracić.

- Nie obawiam się zapytać, boję się tylko usłyszeć prawdę.

I chciałabym pozdrowić wszystkich ludzi, którzy nie mają własnego życia i włażą w czyjeś.

Komentujcie <3