Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.
Czasami trzeba usiąść obok i czyjąś dłoń zamknąć w swojej dłoni, wtedy nawet łzy będą smakować jak szczęście.
Są ludzie, którym szczęście mignie tylko na moment, na moment tylko się ukaże po to tylko, by uczynić życie tym smutniejsze i okrutniejsze.
Jestem tym kim (czym) jestem. Jeżeli nie potrafisz mnie zaakceptować, odejdź. Oboje będziemy szczęśliwi.
Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej twierdzą, że nigdzie nie ma miłości szczęśliwej. Z tą wiarą lżej im, będzie żyć i umierać.
Jeśli chce się być szczęśliwym, nie wolno gmerać w pamięci.
Tylko doskonały rozum czyni człowieka szczęśliwym.
Miłości nigdy dosyć. Jesteś szczęśliwy - pożądasz raju, jesteś w raju - rad byś dostać się do nieba.
Tylko uczciwe życie jest szczęśliwe.
Miłość to dym, co z parą westchnień się unosi; to żar, co w oku szczęśliwego płynie; morze łez, w którym nieszczęśliwy tonie. Czymże jest więcej? Istnym amalgamem, żółcią trawiącą i zbawczym balsamem.
To prawda, że pieniądze nie dają szczęścia, ale za to pomagają w nieszczęśćiu
Droga do szczęścia jest ciemna i ciernista, lecz oświeca ją nadzieja.
Największe szczęście to spełnienie obowiązku.
Największe szczęście to urodzić się dobrym.
Największym szczęściem klasyków jest z pewnością to, że już nie żyją.
Nie w poznaniu leży szczęście, lecz w dążeniu do niego.
_ Przepraszam, że tak rzadko piszę, ale teraz będę pisała codziennie... :)
Komentarze
badlovegood ładne ;)
+ klikam.
+ wpadnij do mnie ;)