jak myslicie będzie to kolejny HIT wekkendu czy raczej już nie?

klik.

Najgorsze są wspomnienia z osobami które kochamy, a oni mają nas w dupie.

Nigdy nie prosiłam go o to by odprowadził mnie do domu, sam to robił iż wiedział że boję się ciemności. Nigdy nie prosiłam by mnie przytulił czy pocałował, był zobowiązany robić to nawet gdy byłam na niego zła. Nigdy nie oczekiwałam, że ocierał będzie mi lży po każdym moim upadku. Nie prosiłam by trzymał mnie mocno podczas spaceru w zimę, wiedział, że potwornie boję się potknąć, czasem nawet o własne nogi. Nigdy nie prosiłam by niósł moją torbę, chociaż wydawało się, że książki ważyły tonę. Nigdy nie mówiłam, że mam rację, sam mi ją przyznawał, nawet gdy tego nie chciał. Wydawałoby się, że kochał mnie całym sercem, nie prosząc o nic więcej, niż o moją bliskość. Wydawałoby się.. Prosząc go o pierwszą rzecz w swoim życiu odmówił mi. O co go poprosiłam? O to żeby był już zawsze.

Ci którzy byli na prawdę blisko, najbliżej, w jednej sekundzie mogą stać się zupełnie obcy, raniąc przy tym niesamowicie.

Nagle zdajesz sobie sprawę, że wszystko się skończyło. Naprawdę. Nie ma już powrotu. Czujesz to. I próbujesz zapamiętać, w którym momencie to wszystko się zaczęło. I odkrywasz, że zaczęło się wcześniej niż myślisz. Długo wcześniej. I to w tej chwili zdajesz sobie sprawę, że to wszystko zdarzyło się tylko raz. I nieważne jak bardzo się starasz, nigdy nie poczujesz się taki sam. Nie będziesz już nigdy czuć się jak trzy metry nad niebem.

Bo tak to w życiu bywa, że ludzie przychodzą i odchodzą, mydląc oczy, że ważni jesteśmy, że nasze zdanie ma znaczenie, że to, że tamto, że sramto. A potem pyk. I ich nie ma.

Weź mocno mnie obejmij, jakby świat miał dziś się skończyć.

wolę siedzieć z chłopakami, którzy wywołują na mojej twarzy uśmiech, niż z dziewczynami, które siadają w kółku i obrabiają każdemu dupę.

Każdy ma prawo do popełnienia błędu, ale nie każdy zasługuję na drugą szan.

- narkotyki, alkohol, choroba? - miłość. - o ku*wa.

Na słowa "dajmy sobie trochę czasu" odeszła z pełną powagą i głową uniesioną wysoko. Nie dała po sobie poznać, że to boli, że ma ochotę bić, przeklinać, kopać i krzyczeć. Nie chciała aby był z nią z litości.

I kazali mi się nie obracać, więc biegnę. Biegnę, a po twarzy dostaję wspomnieniami, zamykam oczy,nie mogę się zatrzymać. Mówili żebym nie patrzyła w tył,więc nie patrzę. Tylko napieram do przodu, sama, zupełnie sama,bo za mną został on. Nie goni mnie.

Czasami chciałabym być kimś innym. Czasami chciałabym być wredną suką, dlatego że wtedy nic bym nie czuła. Na niczym by mi nie zależało, do niczego bym się nie przywiązywała, za niczym bym nie tęskniła.

Może i nie zasłużyłam na Ciebie. Może.. Ta miłość nie miała prawa przetrwać. Może.. To wszystko musiałoby potoczyć się zupełnie inaczej. Może nie miało być tych paru spraw, tych kilku incydentów. Tych popieprzonych ludzi, chorych psychopatów. Może wtedy wszystko wydawałoby się zupełnie inne..

Bo niektóre rzeczy naprawdę już nie będą miały za jakiś czas znaczenia. Choćbyśmy walczyli do końca. Do upadłego. Do ostatków naszych sił. Nie ma opcji. Nie ma w ogóle takiej mowy, aby coś, co umarło, mogło zmartwychwstać. Rozbita szklanka, nawet, gdy ją tak ładnie poprosisz - już nigdy się nie pozbiera i nie wróci do pierwotnego kształtu. Dlatego uważaj na to, co mówisz.

W sumie dobrze jest mieć kogoś, na kim można polegać. To daje miliony powodów by żyć.. Ja ich nie mam.

To nie ściema, każda historia ma swój dylemat, ma swój początek i koniec jak poemat.

Nie będę świata zmieniać, bo po prostu nie dam rady, bo w ludziach zawsze będą drzemać te same wady.

Na co dzień za dużo myślę, chcąc to wytłumaczyć. Myśl co chcesz, dobrze wiesz co dla mnie znaczysz.

Wtedy były marzenia, a dziś są tylko plany, wciąż nie mamy czasu i wciąż ich nie spełniamy.

Któregoś dnia może mnie nie być, po prostu załóż. Przypomnisz mnie sobie, ale nie czuj żalu, życie się będzie toczyć i tak pomału. Wytrzesz z łez oczy, mnie nie żałuj.

tak trudno jest zapomnieć o kimś kto sprawił, że nawet najgorszy dzień wydawał się nie być taki zły. o kimś kto umiał sprawić za pomocą kilku słów, że się uśmiechałam. o kimś, kto złamał mi serce.

Puszczam w niepamięć cały szum i chaos. Zapominam o tym wszystkim, co tak bolało.

Możesz mnie przepraszać, ale to nic nie da. Bo wiem, że twoje przeprosiny są jak książę z bajki, niby piękne, ale kurwa nieprawdziwe.

Bo żyć godnie to nie znaczy nie upadać. Każdy robi błędy, ważne jak będziesz wstawać.