Żyj chwila
Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg pod czas bezwietrznej nocy.
Całe życie żyliśmy jakby na walizkach. Tysiące przejść, niepewności, załamań. Ciągła prowizorka, tymczasowość, byle do jutra. A kiedyś zacznie się prawdziwe życie. No i masz. Przychodzi starość i gdzie to prawdziwe życie?
TAKIE TAM se:P
Dodano: 27 PAŹDZIERNIKA 2013
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika cudini17.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
