Stare, dobre czasy.

Jak to dobrze, że .. jest dobrze. Po prostu. 
Czuję, że będzie już tak.

Chyba nie tylko ja tęsknię za tym co było. Chyba na pewno nie tylko ja. cieszę się z tego powodu. 
Bardzo.

Musi upłynąć sporo czasu, zanim zdamy sobie sprawę, kogo powinniśmy trzymać najbliżej siebie.
Pozmienialiśmy się niby, ale z drugiej strony wciąż jesteśmy tacy sami. Tak samo zniszczeni z tymi samymi poglądami i marzeniami.
nie mogę powiedzieć, że dobrze się stało.. o nie! Źle się stało.
Ale nie powiem, że to moja wina.. Moja pewnie też, ale nie tylko.
Głupia byłam i tyle.
Ktoś kogo nazwałam przyjacielem wcale mnie nie zawiódł, zawiódł ktoś, kogo on nazywał bratem. Nieważne.
Powinnam przeprosić... i zrobię to.
W sumie wystarczyło jedno zdanie, żebym uświadomiła sobie jak wiele rzeczy bezpodstawnie powiedziałam.
Przecież gdyby chciał mógłby zniszczyć mnie jednym pstryknieńciem palców. Tyle o mnie wie.
Z resztą nadal może to zrobić, ale nie chce. 
Mimo tego co nas podzieliło nadal jest jedyną osobą, której bez obaw mogę wykrzyczeć wszystkie żale i troski, a on powie, że jestem głupia, że przejmuję się takimi rzeczami, albo zjebie, ale później przytuli, żeby łzy nie leciały. 

Jedyną? No może już nie jedyną, ale wciąż na podium. niezmiennie. 
i wciąż aktualny plan o byciu 'dj'em' na mojej osiemnastce. 
Zero disco-polo. Punk rock! :))

"Przy spotkaniu po dłuższej rozłące znajomi pytają, co z nami, a przyjaciele, co w nas się działo."

Znów jesteśmy razem, znów zaciskamy pięści!

zdjęcie: + Ola. :*